بیماری های مشابه

هیپربیلی‌روبینمی به معنای افزایش بیش از حد بیلی‌روبین در خون تعریف می‌شود. بیماران ممکن است با افزایش بیلی‌روبین کونژوگه (conjugated) یا غیرکونژوگه (unconjugated) مواجه شوند.

بیماری سلول داسی‌شکل (Sickle Cell Disease) یک بیماری ژنتیکی اتوزومی مغلوب و تهدیدکننده زندگی است که منجر به ایجاد زنجیره غیرطبیعی β-گلوبین در هموگلوبین A (هموگلوبین S) می‌شود. حالت سلول داسی‌شکل یا صفت هموگلوبین S (هتروزیگوت برای جهش) به ندرت منجر به علائم مزمن قابل توجه می‌شود. افراد هموزیگوت برای هموگلوبین S (بیماری سلول داسی‌شکل) از دوران نوزادی علائم نشان می‌دهند و این بیماری به یک بیماری مزمن ناتوان‌کننده پیشرفت می‌کند.

اسفروسیتوز ارثی (Hereditary spherocytosis) یا سندرم مینکوفسکی-شوفارد، یک بیماری همولیتیک ارثی است که به دلیل نقص در پروتئین‌های غشای گلبول‌های قرمز خون ایجاد می‌شود. این بیماری شایع‌ترین نوع کم‌خونی ارثی است و بیشترین شیوع آن در جمعیت‌های شمال اروپا مشاهده می‌شود.

کم‌خونی همولیتیک (Hemolytic Anemia) حالتی است که در آن گلبول‌های قرمز خون (RBCs) سریع‌تر از تولید توسط مغز استخوان تخریب یا مصرف می‌شوند. کم‌خونی‌های همولیتیک به دو دسته ارثی و اکتسابی تقسیم می‌شوند.

بیماری کبد چرب مرتبط با اختلال متابولیک (MASLD)، که به نام بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) نیز شناخته می‌شود، شایع‌ترین بیماری کبدی در جهان با شیوع ۲۵٪ است و حدود ۳۰٪ از جمعیت ایالات متحده را تحت تأثیر قرار داده است. MASLD یک بیماری مزمن است که با تجمع چربی در کبد همراه است و به مصرف بیش از حد الکل یا استفاده از داروهای استئاتوژنیک ارتباطی ندارد.

خونریزی گوارشی (Gastrointestinal Bleeding یا GI Bleeding) به از دست دادن خون از هر قسمت دستگاه گوارش، از دهان تا مقعد، اطلاق می‌شود. منبع خونریزی در صورتی که در قسمت پروگزیمال لیگامان تریتز (ligament of Treitz) باشد، خونریزی گوارشی فوقانی (Upper GI Bleed) و در صورتی که در قسمت دیستال آن باشد، خونریزی گوارشی تحتانی (Lower GI Bleed) محسوب می‌شود.

• ارزیابی سریع راه هوایی، تنفس و گردش خون (ABCs) در هر نوزادی که به عفونت خون (سپسیس) مشکوک است، ضروری است. باید راه هوایی نوزاد ایمن شده و در صورت نیاز کمک تنفسی ارائه شود. ممکن است به اکسیژن مکمل نیاز باشد.

یک نوع نادر از هایپربیلی‌روبینمی (hyperbilirubinemia) مزمن که به صورت اتوزومال مغلوب به ارث می‌رسد. ویژگی‌های شایع این بیماری شامل وجود سلول‌های پارانشیمال کبدی رنگ‌دانه‌دار به رنگ قهوه‌ای یا سیاه و زردی (jaundice) است. بیمار ممکن است بدون علامت باشد یا با علائمی مانند ضعف، درد شکمی، ادرار تیره، زردی و یرقان (icterus) مراجعه کند. کبد ممکن است کمی بزرگ شده باشد. اگرچه سندرم دوبین-جانسون (Dubin-Johnson syndrome) ممکن است با بارداری، عفونت، قرص‌های ضدبارداری و مصرف الکل تشدید شود، اما به طور کلی خوش‌خیم است و پیش‌آگهی خوبی دارد. شروع بیماری ممکن است در دوران نوجوانی، بزرگسالی و در برخی موارد در دوران نوزادی باشد. اگرچه این بیماری می‌تواند در تمام قومیت‌ها رخ دهد، اما در یهودیان ایرانی، عراقی و مراکشی شایع‌تر به نظر می‌رسد.